Քաղաքագիտություն.

Եթե ես լինեի նախագահ.

1.Հարաբերությունները ավելի կլավացնեի Իրանի և Վրաստանի հետ, որ մարդիկ կարողանաին հանգիստ մտնել և դուրս գալ, կներկրեի տարբեր վառելիքներ, տարբեր սպառման համար ապրանքներ։
Արցախյան կոնֆլիկտ. Ադրբեջանցիները պետք է վերջացնեին զինադադարի խախտումը կամ եթե շարունակեին կդիմեի ռազմական միջոցների.
Ցեղասպանության խնդիր. Կպահանջեի թուրքերից ետ մեր հողերը կամ ել փոխհատուցում։

2.Սոցիալ տնտեսական կյանքը կդարձնեի կամ ամերիկյան կամ գերմանական կամել շվեդական մոդելի նման.

Ամերիկյան մոդելը
Ամերիկյան մոդելը լիբերալ շուկայական կապիտալիստական մոդել է, որը կառուցված է անհատականության, ձեռնարկատիրական ակտիվության, բնակչության առավել ակտիվ մասի հարստացումն ամենայն կերպ խրախուսելու համակարգի վրա։ Բնակչության անապահով խմբերի համար մասնակի արտոնությունների և նպաստների հաշվին ստեղծվում է կյանքի ընդունելի մակարդակ։ Սոցիալական հավասարության կամ արդարության խնդիր այստեղ չի դրվում։ Այս մոդելը հիմնված է մասնավոր սեփականության, շուկայական մրցակցային մեխանիզմի, կապիտալիստական դրդապատճառների, աշխատանքի արտադրողականության բարձր մակարդակի և անձնական հաջողության նվաճման մասսայական կողմնորոշման վրա։

Գերմանական մոդել
Գերմանական մոդելը սոցիալական - շուկայական տնտեսության մոդել է, որում մրցակցային սկզբունքների ընդարձակումը կապվում է հատուկ սոցիալական ենթակառուցվածքների ստեղծման հետ, որը մեղմացնում է շուկայի և կապիտալի թերությունները, ձևավորում բազմաշերտ ինդուստրիալ սոցիալական քաղաքականության սուբյեկտներ։ Այն ձևավորվել է հիտլերյան ժամանակների կոնցեռների վերացման և տնտեսության բոլոր ձևերին (խոշոր, միջին, մանր) կայուն զարգացման հնարավորության տրամադրման շնորհիվ։ Պետությունն ակտիվորեն ազդում է գների, մաքսատուրքերի և տեխնիկական նորմաների վրա և կոչված է երաշխավորելու ազատ գներ և մրցակցություն, շուկայական տնտեսության հավասարակշռվածություն և ապահովել նրա զարգացման սոցիալական ուղղվածությունը։

Շվեդական մոդել
Շվեդական մոդելը  իր դասական ձևով սոցիալական մոդել է, որը տարբերվում է բնակչության ամենաանապահով շերտերի օգտին ազգային եկամտի վերաբաշխմամբ, ունեցվածքային անհավասարության կրճատմանն։ Այստեղ պետության ձեռքում է գտնվում հիմնական ֆոնդերի ընդամենը 4%-ը։ Այդ ծախսերի կեսից ավելին ուղղվում է սոցիալական կարիքներին։ Տնտեսական գործունեության 90%-ից ավելին իրականացնում են մասնավոր ֆիրմաները, կառավարությունը եռանդուն մասնակցում է տնտեսական կայունության ապահովմանը և եկամուտների վերաբաշխմանը։ Դա հնարավոր է միայն հարկավորման բարձր նորմայի պայմաններում։ Այդպիսի մոդելը ստացել է «ֆունկցիոնալ սոցիալիզացիայի» անվանումը, բարձր կենսամակարդակի (ներառյալ զբաղվածությունը, կրթությունը, սոցիալական ապահովագրումը) և ենթակառուցվածքի բազմաթիվ տարրերի (տրանսպորտի, գիտահետազոտական և փորձակոնստրուկտորական աշխատանքների) ապահովման գործառույթը՝ պետության վրա է։

3.Մշակութային կյանք։
Մշակութային կյանքը կթողնեի նույնը, դա կպարունակեր աշխարհագրության, գրականություն, ճարտարապետության, ժողովրդական պարերի, և երաժշտության տարրեր։ Այս տարրերը կանցնեին դպրոցներում։

4.Հոգևոր կյանքը կմնար նույնը։